Hoofd van Christus van het Kromme of Bruine Kruis uit Leuven

Hoofd van Christus van het Kromme of Bruine Kruis
Dit hoofd van kromme Christus is een afgietsel volledig in het alabaster behalve de voet

De Kromme Christus is een houten beeld van Christus aan het kruis en stamt uit de dertiende eeuw. Zijn wat komieke naam ontleent de Kromme Christus aan de oorspronkelijke positie van het verdwenen lichaam: het bovenlichaam van het beeld neigde naar voren. Ook de rechterarm leek een grijpende beweging te maken, waardoor de legende ontstond van de Kromme Christus als boevenvanger. Toen een dief de Sint-Pieterskerk binnendrong om een gouden kroon te stelen greep het Christusbeeld de snoodaard bij de kraag, waarna die kon worden ingerekend.

De realiteit is prozaïscher: wellicht maakte het beeld met het gebogen bovenlichaam deel uit van een beeldengroep waarbij Christus van het kruis wordt gehaald. Vandaar dus de ongemakkelijke pose.

In tijden van crisis werd het Christusbeeld door de Leuvenaars naar beneden gehaald en in een processie rondgedragen in de stad – alsof het Christusbeeld daardoor in staat zou zijn om ook de nieuwe rampspoed bij de kraag te vatten… Dat mislukte dan toch deerlijk tijdens de Eerste Wereldoorlog, toen het noodlot toesloeg voor Leuven. Bij de bezetting van Leuven in 1914 staken de Duitse soldaten de stad in brand, uit angst voor verzet van de Engelsen en van de burgerbevolking. Ook de Sint-Pieterskerk werd in brand gestoken. Iedereen dacht dat daarmee ook de Kromme Christus volledig in de as was gelegd…

Maar de goddelijke voorzienigheid had dan toch besloten even zijn pinkje te bewegen: het hoofd van het houten beeld lag namelijk toevallig nog in het atelier van beeldhouwer Egide Goyers. Die had het beeld in de negentiende eeuw gerestaureerd en het originele hoofd vervangen door een minder gehavend exemplaar.