Ga, zei hij...
"Ik lever je over aan je eigen ellende...
Je bent niets in mijn ogen, of die nu van liefde of haat vervuld zijn, je bent helemaal niets... Vindt je weg maar in de woeste leegten, laat verre van mij het lot immer je gids zijn en het ongeluk je leidsman...!"
Yslaire tekent het tweede hoofdstuk van Samber met woorden vol donderende passie en hij beschrijft daarin de gevoelens met de inkt van het verlangen.
Buiten de tijd, over de haatgevoelens der mensen heen, trotseren Bernard Samber en Julie alles in hun onverbiddelijke liefde...
Gelijk verliefde harten alles altijd met elkaar delen...

Gelezen, maar prima staat.

1990, uitgeverij Glénat, 48 pagina's kleur, Nederlands