Groep van drie koperen Chimu-stijl Inca Post-Colombian (Late

Decoratieve schijven met uitgesneden afbeeldingen van de Moche-godheid Ai Apaec, de meest gevreesde en aanbeden van alle bestraffende goden, hij werd ook wel de “beul” genoemd en werd aanbeden als de scheppende god, beschermer van de Moche
Verrijkte ronde schijven van een koperlegering met een gestileerd jaguar-gezicht met zware vergulde oppervlakken. Repoussé-methode voor het decoreren van metalen waarbij delen van het ontwerp door middel van hamers en ponsen vanaf de achterkant of binnenkant van het artikel in reliëf worden verhoogd. Moche en latere Inca-ambachtslieden creëerden keer op keer katachtige beelden, waarbij de nadruk vaak lag op de gezichten van de dieren en in het bijzonder hun mond vol scherpe tanden. Peruaanse culturen, katachtigen geassocieerd met militaire, religieuze en politieke leiders; De manier waarop de dieren de kop van hun prooi aanvielen, was ook een symbool voor onthoofding in een cultuur die het nemen van trofeekoppen vereerde.
Frontale versieringen van koperlegeringen: Een van de meest voorkomende thema's in de inheemse kunst is het ras van de mens of antropomorfe wezens met dierlijke kenmerken. Aan deze race nemen de lopers deel in hun beste kleding en dragen ze uitgebreide hoofd- en lichaamsversieringen. Een van de meest karakteristieke is het ronde frontale ornament. .

Messing: een koper-zinklegering die werd gebruikt door sommige Andes-culturen, zoals de Moche en de Chimu, heeft een gelige kleur en een lager smeltpunt dan alleen koper. Het aandeel zink tot koper in messing kan variëren van 1% tot 40%.



Legeringsmetallurgie

Ook de beschikbaarheid van bepaalde metalen speelde een cruciale rol bij het bepalen van de samenstelling van deze legeringen. Andesgemeenschappen hadden toegang tot verschillende minerale hulpbronnen en gebruikten wat voor hen direct beschikbaar was. Dit beïnvloedde de keuze van legeringselementen. Als een bepaalde regio overvloedige zink- of nikkelbronnen zou hebben, zou dit kunnen leiden tot een hoger gebruik van deze metalen in de lokale koperlegeringen.
De kennis en technologische expertise van de metallurgen van deze beschavingen speelden ook een rol bij de samenstelling van legeringen. Ze experimenteerden met verschillende verhoudingen van metalen om de gewenste eigenschappen en kenmerken voor specifieke toepassingen te bereiken.
Het is belangrijk op te merken dat de exacte samenstelling van deze legeringen sterk kan variëren tussen verschillende artefacten en tijdsperioden. Er is geen enkele vaste samenstelling voor oude Peruaanse koperlegeringen, omdat elk stuk was afgestemd op het specifieke doel en de beschikbare hulpbronnen op het moment van creatie. Het analyseren van de samenstelling van deze legeringen met behulp van moderne technieken zoals röntgenfluorescentie of massaspectrometrie heeft waardevolle inzichten opgeleverd in de metallurgische verfijning van deze oude culturen.

De continuïteit van traditionele metallurgische vaardigheden uit de pre-Columbiaanse en Inca-culturen tijdens de koloniale periode in Peru is inderdaad een complex en veelzijdig historisch fenomeen. Dit onderwerp werpt licht op de veerkracht van inheemse kennis en de manieren waarop deze zich aanpaste en transformeerde in het licht van de Europese kolonisatie. Om dit onderwerp diepgaand te onderzoeken, kunnen we het vanuit verschillende invalshoeken bekijken.

Het gebruik van nikkel en zink in koperlegeringen in Peru kan in verband worden gebracht met de invloed van de Europese metallurgie, vooral tijdens de koloniale periode. Sommige Andes-culturen, zoals de Lambayeque, de Chancay en de Inca, gebruikten deze metalen voor het maken van verschillende voorwerpen, zoals ceremoniële messen, begrafenismaskers, vaten en ornamenten.
Tegenwoordig beschouwd als hun vakmanschap en historische betekenis, omvatten hun metaalbewerkingstechnieken het gebruik van koper, goud, zilver en metaallegeringen. Oude metaalbewerkers uit Peru experimenteerden met verschillende legeringen van koper, tin, goud, zilver en andere metalen om verschillende kleuren, sterktes en effecten te creëren. Zink en nikkel behoorden tot de metalen die soms aan koper werden toegevoegd om bronslegeringen te produceren. Eén bron stelt bijvoorbeeld dat een bronzen mes uit Peru een samenstelling had van 82% koper, 13% zink, 3% nikkel en 2% ijzer.

Metallurgie in precolumbiaans Amerika:
https://en.wikipedia.org/wiki/Metallurgy_in_pre-Columbian_America
Een andere bron vermeldt dat sommige Peruaanse bronzen voorwerpen tot 5% zink en 1% nikkel bevatten:
Oude metaalbewerking in Zuid-Amerika: een 3000 jaar oud koperen masker uit de Argentijnse Andes.
https://www.cambridge.org/core/journals/antiquity/article/ancient-metalworking-in-south-america-a-3000yearold-copper-mask-from-the-argentinian-andes/80E3CFE81BC10CFFA5602230A16B40DF

Precolumbiaanse metallurgie in de Andes:
Vóór de komst van de Spanjaarden in het begin van de 16e eeuw was de Andesregio, inclusief het huidige Peru, de thuisbasis van geavanceerde metallurgische praktijken. Vooral het Inca-rijk stond bekend om zijn bekwame metaalbewerkers die ingewikkelde sieraden, ceremoniële voorwerpen en gereedschappen vervaardigden, voornamelijk van goud en zilver. Deze metallurgische expertise was diep geworteld in de Inca-samenleving en had een religieuze en culturele betekenis.

Impact van de Spaanse verovering:
Met de komst van de Spanjaarden werden veel aspecten van de inheemse culturen, waaronder de metallurgie, verstoord. De Spanjaarden probeerden kostbare metalen te winnen voor de export, wat leidde tot de uitbuiting van inheemse arbeidskrachten en het smelten van kostbare voorwerpen. Deze verstoring bedreigde de continuïteit van de inheemse metallurgische vaardigheden.

Syncretisme en aanpassing:
Ondanks de verstoringen pasten inheemse ambachtslieden zich aan de nieuwe koloniale context aan. Ze begonnen Europese technieken en materialen, zoals koper, in hun traditionele praktijken te integreren. Dit leidde tot een samensmelting van inheemse en Europese stijlen, resulterend in unieke vormen van koloniale kunst en sieraden waarin elementen van beide werelden waren verwerkt.

Voortzetting van traditionele kennis:
In sommige gevallen slaagden inheemse metallurgen erin hun traditionele kennis in het geheim te bewaren. Ze bleven stukken maken in de precolumbiaanse stijl, verborgen voor de Spaanse autoriteiten. Dit ondergrondse verzet maakte het behoud van traditionele technieken en vormen mogelijk.

Religieuze en culturele betekenis:
Metallurgie had een diepgaande religieuze en culturele betekenis in de Andes-samenlevingen. Veel van de voorwerpen die tijdens de koloniale periode werden gemaakt, werden nog steeds gebruikt bij religieuze ceremonies en waren essentieel voor het behoud van de culturele identiteit.

Erfenis en heropleving:
De veerkracht van traditionele metallurgische vaardigheden wordt weerspiegeld in het voortbestaan van bekwame inheemse ambachtslieden in Peru. In de moderne tijd is er een heropleving van de belangstelling voor traditionele technieken en een heropleving van precolumbiaanse stijlen in de hedendaagse kunst en sieraden.

Referenties:

Rowe, John H. "Incacultuur ten tijde van de Spaanse verovering." Handboek van Zuid-Amerikaanse Indianen, Vol. 2: De Andes-beschavingen (1946).
Brundage, Burr Cartwright. "Rijk van de Inca." Universiteit van Oklahoma Press, 1963.
Bray, Tamara L., et al. "Materialiseren van koloniale ontmoetingen: Peruaans zilverwerk, 1600-1800." Cambridge Archeologisch Journal 10.1 (2000): 55-77.
Peters, Damie. "Inca-sieraden maken in de Spaanse koloniale Andes: metaalbewerking, geslacht en materiële cultuur." In Gender in Pre-Spaans Amerika, pp. 73-95. Springer, 2017.
Moore, Jerry D. "Metalen en metallurgie in het precolumbiaanse Amerika." Handboek voor Zuid-Amerikaanse archeologie (2008): 51-67.
Deze complexe geschiedenis van continuïteit en aanpassing in de metallurgie is een bewijs van de veerkracht en culturele rijkdom van inheemse tradities in het licht van koloniale uitdagingen.
Salvador Rovira "Inca-metallurgie: studie uit de collecties van het Museum van Amerika in Madrid"
https://journals.openedition.org/bifea/8155


Kunstwerk met goed gedocumenteerde juridische herkomst en exportcertificaat van Spaans historisch erfgoed. Het Ministerie van Cultuur uit Spanje vraagt alle verkopers om facturen of andere documentatie die de wettigheid van elk item kan bewijzen voordat een import- of exportvergunning wordt verstrekt.
Familiestuk Privécollectie Ex. Collectie Dr. Rivadeneyra, Berlijn eind jaren zestig tot begin jaren zeventig. Aanwezige eigenaar door afstamming.
Door de jaren heen verzameld door mijn vader Dr. Jose Rivadeneyra Leon en door mijn grootvader
Grav. Julio Rivadeneyra die aan de centrale kust van Noord-Peru, nabij Chiclayo, woonde.
Particulier gekocht en/of geschonken door familieleden die net als zijn neef van verzamelen hielden,
Carlos Williams Leon, een Peruaanse beroemde architect en archeoloog. https://es.wikipedia.org/wiki/Carlos_Williams_Le%C3%B3n/
Het grootste deel van de collectie werd in 1969 naar Berlijn gebracht, waar mijn vader medisch onderzoek deed.

Eventuele andere kosten of heffingen zoals douane- of invoerrechten, inklaring en afhandeling kunnen ook van toepassing zijn tijdens de verzending van uw kavel en worden indien van toepassing in een later stadium door de betrokken partij bij u in rekening gebracht.
Eventuele benodigde vergunningen zijn/worden geregeld. De verkoper zal de koper onmiddellijk op de hoogte stellen van eventuele vertragingen bij het verkrijgen van dergelijke vergunningen.
Als het stuk buiten de Europese Unie gaat, wordt er door ons een nieuwe exportvergunning aangevraagd, dit proces kan tussen de 1 en 2 maanden duren. Artikelen die buiten de Europese Unie worden verzonden, zijn onderworpen aan exportbelastingen en worden op kosten van de koper aan de factuur toegevoegd. Deze exportkosten worden vastgesteld op de uiteindelijke veilingprijs en het belastingtarief wordt niet rechtstreeks toegepast op de totale waarde van het te exporteren item, maar er worden verschillende percentages per sectie op toegepast:
- Tot 6.000 euro: 5%. Verzekerd verzonden.
Artikel legaal om te kopen/verkopen volgens het Amerikaanse statuut met betrekking tot cultureel erfgoed Code 2600, HOOFDSTUK 14
Dit object valt onder de UNESCO Wet Bescherming Cultureel Erfgoed. Voor verzending naar een niet-EU-lidstaat kunnen de exportregels variëren.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app.

Bieden is uitsluitend mogelijk op de website van Catawiki. Maak eenvoudig een gratis account op de website aan en biedt direct mee!

Kavel omschrijving


Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.