Lino - litho getekend J Hendrickx in eiken houten kadertje

Jozef Hendrickx (1906 - 1971) was etser, schilder, aquarelist, litho's en lino's) Ex Libris kring maakte een publicatie over hem. Ook Lotte Van Looveren schreef over Jos Hendrickx als grafsche kunstenaar (Kon. Biblio. Brussel 1978). Zie ook Ons Erfdeel (1980) boek monografie 'Jos Hendrickx' 1980.
Afmetingen lino/litho: hoogte: 10 cm en breedte: 7,5 cm

Antwerpse Grafiek 1830 – 1980
Na de grote bloei van de Antwerpse grafiek in de 16de en 17de eeuw moest de Scheldestad nagenoeg anderhalve eeuw wachten om een nieuwe generatie van belangrijke graveurs te zien aantreden. Een eerste krachtige opleving deed zich omstreeks 1850 voor, onder impuls van Henri Leys, wiens etskunst grote invloed uitoefende op de Antwerpse school van de 2de helft van de 19de eeuw, o.a. op de familie Linnig en Henri de Braekeleer. Deze laatste bezielde op zijn beurt vooraanstaande etsers als Jan Stobbaerts, Piet Verhaert, Constant Cap e.a. Tot aan de eerste wereldoorlog bleef, hoofdzakelijk op het gebied van de etskunst, de aflossing verzekerd met klinkende namen als Karel Verlat, Theodoor Verstraete, Frans Lamorinière en Alfred Elsen.
Na WO I trad Walter Vaes als aquafortist sterk op de voorgrond. Ook Rich. Baseleer, Eug. Van Mieghem, Louis Peeters en Emiel Gastemans zetten de vooroorlogse tradietie met veel brio voort. Naast de ets kwamen nu echter ook de houtsnede, lino, burijn en droge naald opzienbarend naar voren. De grote bezielers en invloedrijkste figuren op dit terrein waren – afgezien van de eerder traditionele houtsnijders E.Pellens en J. Hendrickx – Joris Minne, Henri van Straten, Victor Delhez, Ant. Herckenrath en Fl. Jespers. Onder dezen mag Minne als een revolutionaire vernieuwer van de burijn en droge naald gelden. Van Straten en Hendrickx waren de enigen die zich, met succes overigens, ook aan de litho waagden.