Homer - Homeri Ilias cum scholiis. Codex Venetus A,

Homeri Ilias cum scholiis. Codex Venetus A, Marcianus 454

Venetus A is de meest voorkomende naam voor de manuscriptcodex uit de 10e eeuw na Christus, gecatalogiseerd in de Biblioteca Marciana in Venetië als Codex Marcianus Graecus 454, nu 822. De naam is Latijn voor "Venetiaanse A."

Venetus A is het beroemdste manuscript van de Homerische Ilias; het wordt door sommigen beschouwd als de beste tekst van het epos. Naast de tekst van de Ilias bewaart Venetus A verschillende lagen annotaties, glossen en commentaren die bekend staan als de ‘A scholia’, en een samenvatting van de vroege Griekse epische cyclus, die verreweg de belangrijkste informatiebron over deze cyclus is. verloren gedichten.

Het beroemdste Griekse manuscript van de HomericOffsite Link IliadOffsite Link, Venetus AOffsite Link (Marcianus Graecus Z. 454 [=822]), wordt door sommigen beschouwd als de beste tekst van het epische gedicht. Het bevat ook verschillende lagen met annotaties, glossen en commentaren, bekend als de 'A scholiaOffsite Link'. Aangenomen wordt dat hierin redactionele commentaren van geleerden van de Koninklijke Bibliotheek van Alexandrië zijn bewaard, evenals scholia die zijn verzameld door annotatoren en filologen uit de late antieke tijd totdat het manuscript in Constantinopel werd geschreven tijdens de Macedonische Renaissance Offsite Link. Het manuscript bevat ook een samenvatting van de vroege Griekse Epic CycleOffsite Link, die wordt beschouwd als de belangrijkste bron van informatie over die verloren gedichten.

Aan het einde van de meeste boeken van het gedicht staat een abonnement, waarin veel van de scholia worden toegeschreven aan vier Homerische geleerden uit de oudheid. Dit werd als volgt vertaald:

"Naast de tekst liggen de Tekenen van Aristonicus, en Didymus' werk over de uitgave van Aristarchus, evenals enkele dingen uit de Prosody of Herodianus en Nicanor's On Punctuation."

De eerste geleerde die in het abonnement wordt genoemd, de Griekse grammaticus Aristonicus ( Aristonikos) van Alexandrië, leefde tijdens de regering van Augustus. Hij leerde en schreef commentaren en grammaticale verhandelingen. De meeste van zijn werken hielden verband met de Homerische gedichten, waaronder On the Wanderings of Menelaos ( ), On the Critical Signs of the Iliad and Odyssey ( ), op de marginale tekens waarmee de Alexandrijnse critici markeerden vermoedelijke of geïnterpoleerde verzen in de Homerische gedichten en de Theogonie van Hesiodus, en On Grammatical Words ( ), een werk van zes boeken over onregelmatige grammaticale constructies in Homerus. Deze en enkele andere werken zijn voor het grootste deel verloren gegaan, met uitzondering van fragmenten die bewaard zijn gebleven in de scholia van Venetus A.

Venetus A werd opgericht in de tiende eeuw na Christus. Alle tekst op het manuscript dateert uit dezelfde periode, inclusief de Ilias-tekst, kritische punten en twee sets scholia in verschillende schrijfstijlen. De twaalfde-eeuwse Byzantijnse geleerde en aartsbisschop Eustathius kende, ook al heeft hij het manuscript zelf nooit gezien, zeker teksten die er nauw mee verband hielden; zie Origins hierboven (Eustathius citeert "Apion en Herodorus" ongeveer zeventig keer als bron in zijn eigen commentaar).

Op een gegeven moment werd Venetus A naar Italië getransporteerd, maar hoe en wanneer dit gebeurde is onzeker. Op een gegeven moment dacht men dat Giovanni Aurispa het daarheen had gebracht. In 1424 noemde hij in een brief aan Traversari in Venetië vier delen die hij uit Griekenland had meegebracht:

Aristarchum super Iliade in duobus voluminibus, opus quoddam spatiosum et pretiosissimum; Aliud commentum super Iliade, cuius eundem auctorem esse puto et illius quod ex me Nicolaus noster habuit super Ulixiade.

Aristarchus over de Ilias in twee delen, een groot en zeer kostbaar werk; nog een commentaar op de Ilias; Ik denk dat Aristarchus de auteur hiervan was, evenals die van de Odyssee die onze vriend Niccolò Niccoli van mij kreeg.

Aurispa bezat de "twee delen" al in 1421; dit suggereert dat hij ze misschien heeft meegebracht van een reis naar Griekenland in 1413. Lange tijd werd gedacht dat deze twee delen Venetus A en Venetus B waren. Meer recentelijk is er echter op gewezen dat de Venetus A en B-manuscripten vermelden meerdere auteurs als hun bronnen, niet alleen Aristarchus, en het is onwaarschijnlijk dat Aurispa dit onderscheid zou hebben genegeerd. Een geleerde heeft gesuggereerd dat de twee delen van Aurispa in feite Laurentianus LIX 2 en 3 waren, een tweedelige kopie van Eustathius 'Ilias-commentaar, gecorrigeerd in Eustathius' eigen hand, en waarin de titel is gewist.

Venetus A kwam in het bezit van kardinaal Bessarion, de Griekse immigrant en geleerde, en de man die het meest direct verantwoordelijk was voor de westerse herontdekking van de Griekse literatuur in de Renaissance. Bessarion verzamelde in de vijftiende eeuw meer dan duizend boeken, waaronder de enige volledige tekst van Athenaios' Deipnosophistai; de handtekening van Planudes' Griekse bloemlezing; en Venetus A.

In 1468 schonk Bessarion zijn bibliotheek aan de Republiek Venetië, en de bibliotheek werd tot aan zijn dood in 1473 uitgebreid door verdere aankopen van Bessarion. Deze collectie werd de kern van de Biblioteca Marciana. Bessarion stelde de voorwaarde dat geleerden die de bibliotheek wilden raadplegen, boeken moesten deponeren, maar er werd pas in 1530 een poging ondernomen om dit af te dwingen.

De vroegst bekende geleerde die Venetus A als bron heeft gebruikt, is Martinus Phileticus in de jaren 1480. Hij werd gevolgd door Vettore Fausto in 1546 of 1547.

In 1554 werd de bibliotheek van Bessarion overgebracht naar het door Sansovino ontworpen gebouw, de Biblioteca Sansoviniana. Het blijft daar vandaag.

Daarna werd Venetus A grotendeels vergeten totdat Villoison het in 1788 herontdekte en publiceerde, samen met de "B scholia" van Venetus B (= Codex Marcianus Graecus 453, nu 821). Dit was de eerste publicatie van enige andere Iliadische scholia dan de "D" scholia (de scholia minora). De A- en B-scholia waren een katalysator voor verschillende nieuwe ideeën van de geleerde Friedrich August Wolf. Bij het beoordelen van de editie van Villoison realiseerde Wolf zich dat deze scholia onomstotelijk bewezen dat de Homerische heldendichten gedurende een onbekende tijdsduur mondeling waren overgedragen voordat ze op schrift verschenen. Dit leidde tot de publicatie van zijn eigen baanbrekende Prolegomena ad Homerum, dat sindsdien de agenda heeft bepaald voor een groot deel van de Homerische wetenschap.

Recentelijk heeft Amy Hackney Blackwell een kort artikel geschreven in Wired over de zojuist afgeronde maandlange inspanning om Venetus A te digitaliseren in de Biblioteca Marciana in Venetië (mei 2007). Dit werk heeft geresulteerd in de publicatie van afbeeldingen met hoge resolutie van elk folio van het manuscript, inclusief details van belangrijke gebieden en ultraviolette afbeeldingen van ernstig vervaagde tekst; de afbeeldingen worden gepubliceerd onder een Creative Commons-licentie en kunnen worden bekeken en gedownload via het Center for Hellenic Studies van de Harvard University.


Hét online veilinghuis voor jou!

Catawiki is het meest bezochte online platform in Europa voor bijzondere objecten geselecteerd door experts, en biedt wekelijks meer dan 65.000 objecten aan voor de veiling. Het is onze missie om onze klanten een spannende en probleemloze ervaring te bieden bij het kopen en verkopen van bijzondere, moeilijk te vinden objecten.


Waarom Catawiki?

Lage veilingkosten

Al onze objecten zijn gecontroleerd door onze 240+ experts

24/7 meebieden in onze app.

Bieden is uitsluitend mogelijk op de website van Catawiki. Maak eenvoudig een gratis account op de website aan en biedt direct mee!

Kavel omschrijving


Biedingen zijn alleen geldig via de website van Catawiki.